Adam z'n slaapkamer

van Adam Smith vr mei 10, 2013 11:30 pm

Ja, eerst stond er een kast ipv een ramp maar hij veranderde die omdat hij niet zoveel kleren heeft xp

Adam z'n slaapkamer Awesome-bedroom-bmx-bmx-area-dope-graffiti-Favim.com-91693

Adam z'n slaapkamer Awesome-bedroom-bmx-bmx-area-dope-graffiti-Favim.com-91693

van Adam Smith za mei 11, 2013 4:02 am

Adam sloot vredig zijn ogen terwijl hij zichzelf klaarmaakte om rustig te gaan slapen. Het was een drukke dag geweest aangezien er weer een paar roddels waren opgestoken en een paar leerlingen hem er daadwerkelijk naar wouden vragen, alsof hij gewoon de roddels zou bevestigen of niet. Hij had dus veel mensen moeten ontlopen, dit had hij gedaan door gewoon de hele dag op z’n eentje te gaan trainen. Hij had rond het veld achter de school gaan hardlopen, opdrukken, … De hele dag door had hij getraind en getraind om op die manier zijn gedachten weg te houden van alle mensen om hem heen maar nu eiste al die training zijn tol. Zijn spieren waren stijf en zouden de volgende dag waarschijnlijk ontzettend veel pijn doen maar veel kon het hem niet echt schelen, hij lag nu tenminste in zijn bed..
Plots kwam er een klop op de deur die aankondigde dat er iemand was. Verbaasd en verward staarde hij naar de deur vanaf zijn bed, wie in hemelsnaam zou er op dit uur nu aan zijn deur staan? Vlug keek hij op de klok en inderdaad, het was 10 uur in de avond, wie zou er nu aan zijn deur staan? Opnieuw klopte de persoon aan zijn deur en deed hem opschrikken uit zijn gedachten. Verward en lichtjes geërgerd dat iemand zijn rust verstoorde liep hij naar de deur en deed hem open. In de deuropening bevond zich een jongen die hem met een brede glimlach aankeek maar Adam moest er niks van weten. “Wat wil je?” siste hij kwaad tegen de jongen.

van Nick Stones za mei 11, 2013 4:56 am

Nick klopte op de deur en wachtte geduldig af op het antwoord van de jongen met de naam Adam. Hij kende de jongen wel van zien en hij had de roddels over hem gehoord maar hij trok zich er weinig van aan. De jongen was verslaafd aan drugs, nou en dan? Wat maakte dat nou weet uit? Hij had zoveel mensen op straat gezien die eraan verslaafd waren in de tijd dat hij nog arm was geweest en die mensen hadden hem nooit iets aangedaan, daarbij leek het alsof de jongen altijd alleen was en geen vrienden had vanwege de roddels dus misschien wou hij wel een vriend hebben? Met die gedachte was hij hierheen gekomen al had hij nog geen idee wat hij tegen de jongen moest zeggen eenmaal hij de deur open deed, als hij de deur open deed. Opnieuw klopte hij op de deur, hij begon langzaam maar zeker nogal ongeduldig te worden, was de jongen nu al aan het slapen ofzo?
Plots opende de deur en keek een geïrriteerde jongen naar hem vanaf de deuropening. De irritatie antwoorde hij met een opgewekte glimlach in de hoop de jongen wat losser te maken maar het lukte niet echt aangezien de jongen kwaad antwoorde in een vraag wat hij moest. Hoe hij daarop moest antwoorden wist hij niet dus hij ging simpelweg de kamer binnen en keek even rond tot hij een ramp zag! Een skate ramp in zijn kamer! Verbaast en blij keek hij naar de ramp en meteen had hij zijn excuus gevonden om in de kamer te zijn..
Hij smeet zijn vuist in de lucht alsof hij de lotto had gewonnen en begon opgewekt te praten. “Ja! Dus het is waar? Je hebt echt een ramp in je kamer! Dat is zooo cool, oh hier wil ik wel op skaten.” Zei hij waarna hij omkeek naar de jongen die hem was aan het aanstaren alsof hij zijn verstand verloren had. Het deed hem echter niks en wees simpelweg naar de deur “Sluit je de deur nog? Straks komt er een leraar af en krijgen ze het verkeerde idee..”

van Adam Smith za mei 11, 2013 7:59 am

De jongen verwarde Adam steeds meer, waarom was hij zo opgewekt en waarom ging hij zomaar zijn kamer binnen zonder het te vragen? Geërgerd sloot hij de deur van zijn kamer aangezien hij zeker geen leraar aan zijn deur wilde hebben die misschien eens zijn kamer zou kunnen doorzoeken.. Even keek hij nog eens naar de jongen voor hij het niet meer kon uithouden. Wie was die jongen en waarom was hij hier? “Eh.. Wie ben je..?” vroeg hij op een toon die duidelijk weergaf dat hij de jongen hier niet wilde.
De jongen keek hem echter onaangetast aan en gaf hem een brede grijns als antwoord alsof het hem niet zoveel kon schelen wat Adam van hem dacht. “Oh, bijna vergeten, ik ben Nick, een vriend van je” zei de jongen die blijkbaar Nick heette terwijl hij één van de skateboarden uitpakte en uitprobeerde.
Het was echt vreemd hoe de jongen het in zijn hoofd haalde om zomaar zijn ramp uit te proberen maar dat was niet hetgene wat hem het meeste verwarde, het waren de woorden die de jongen had gezegd. “Ik heb geen vrienden..” mompelde Adam terwijl hij keek naar wat de jongen deed, hij begreep er helemaal niks van, wat deed die vreemde jongen nu eigenlijk in zijn kamer? Had hij hem vergist voor een ander? Nee, niemand anders op de Academie had een ramp op zijn of haar kamer dus hij moest wel juistzitten..
De jongen keek op bij die woorden en stopte even met wat hij bezig was. “Nu wel.” Was het enige dat hij zei voordat hij begon te staken op de ramp terwijl Adam verbluft op zijn bed ging zitten, niet wetende wat hij als antwoord op de jongen zijn woorden moest geven. De jongen had hem letterlijk sprakeloos gemaakt..

******

Zo ging het nog een tijdje door, de jongen zou onverwachts aan Adam zijn deur komen te staan, soms met muziek in zijn handen en hij zou gewoon zichzelf zijn en plezant lachen om alles wat hij zei alsof hij geen zorgen in de wereld had.
**
“Oh my god!” schreeuwde Nick op een bepaalde dag terwijl hij in Adam zijn kamer was.
Adam keek op met wat hij aan het doen was (voornamelijk niks dus) en keek vol horror toe hoe Nick een liedje opzette vanop zijn MP3. Het was niet zozeer het feit dat hij muziek oplegde dat hem choqueerde aangezien die jongen wel vaker dingen van hem leek te gebruiken, het was eerder de acties die hij erbij deed en het liedje zelf.
“Baby take off your coat
Real slow
And take off your shoes
I'll take off your shoes
Baby take off your dress
Yes yes yes

You can leave your hat on
You can leave your hat on
You can leave your hat on

Go on over there
Turn on the light
No all the lights
Come over here
Stand on this chair
…”
Zo ging het alom bekende stripliedje maar door terwijl Nick voor zijn neus begon te strippen en sensueel begon te bewegen alsof de hele ruimte van hem was en er een heel publiek naar hem aan het kijken was.
Adam zat daar, als versteend, toe te kijken hoe de jongen zich langzaam aan het uitkleedden was terwijl hijzelf een lichamelijke reactie begon te voelen op de jongen zijn acties en zijn wangen begonnen rood te komen.
Nick zelf leek maar al te goed te weten wat hij met Adam aan het doen was en hij grijnsde breed waarna hij hem een knipoog gaf en stopte. “Nou..” zei hij met een ondeugende glimlach “Als je meer wil zien zou je toch echt eens moeten toegeven dat we vrienden zijn..” zei de jongen waarna hij het liedje afzette en de kamer uitliep, zonder acht te slaan op het feit dat ook hij rondliep met een klein probleempje.
Adam staarde de jongen na met een open mond van verbazing, was dit een soort chantage? Hij snapte echt helemaal niks van de jongen.. Langzaam schudde hij zijn hoofd voor hij de deur sloot en hij het probleempje ging oplossen. Even vroeg hij zich af waar de andere jongen aan dacht als hij voor zijn probleem zorgde maar al snel ging ook dat zijn gedachten uit.

$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
De rest van dit gedoe zie je na kate en Nick hun inbreuk xD

van Nick Stones za mei 11, 2013 8:21 am

Nick opende de deur van Adam zijn kamer en ging rustig naar binnen, benieuwd of de jongen aanwezig zou zijn. Tot zijn grote opluchting zag hij dat de jongen nog niet zou toekomen. Goed, dus hij zou zoals zijn gewoonte was pas rond kwart na 5 toekomen? Perfect, op die manier kon hij Kate al binnenlaten en kon hij Adam verrassen met zijn nieuwe toekomstige vriend. Natuurlijk wist Kate nog niet van zijn plan maar dat zou nog wel komen, ze zou Adam wel aardig vinden zolang ze geen vooroordelen had. Adam had namelijk verschrikkelijk veel roddels die over hem gingen en bijna iedereen van de school vermeed hem omdat hij aan de drugs zat. Het feit dat hij aan de drugs zat kon je duidelijk zien door de littekens op de jongen zijn armen en de manier waarop hij soms keek maar het kon Nick allemaal niet veel schelen, hij mocht de jongen graag en hij was waarschijnlijk de enigste van de hele school die zich de oude Adam nog kon herrineren, de Adam van voor hij die klootzak Jayson ontmoette, de Adam die werd gepest en vernederd door een paar koninklijke moroi’s die nu gelukkig de school uit waren.
Met een diepe zucht deed Nick zijn jas uit en zette hij zich neer op één van de poefen die Adam op de ramp had gezet voor wanneer ze aan het gamen waren tegen elkaar terwijl hij rustig wachtte op Kate alsof dit zijn kamer was en het perfect normaal was dat hij hier zat.

van **Katherine and Matt** za mei 11, 2013 9:09 am

Kate liep door de gang heen. Kamer 104. Ze was nu bij 84, dus heel ver moest het niet zijn. Zelf had ze kamer 21, die aan de andere kant van de campus was. Ze kwam hier niet heel vaak en wist dus ook niet precies de weg. Bijna al haar vriendinnen hadden hun kamer vlak bij haar. Niet dat ze vaak naar haar vriendinnen toe ging. Meestal was het 1 keer per week. Kate was nogal op zichzelf en had niet veel mensen nodig om zich te vermaken of om de tijd te doden. In de weekenden ging ze meestal oefenen met vechten. Ze liep verder en zag opeens 110. Oeps, te ver. Ze liep een klein stukje terug en zag kamer 104. Eindelijk. Ze keek naar de tijd en zag dat het vijf voor was. Ach, een paar minuten te vroeg maakte niet uit. Ze klopte drie keer op de deur en wachtte tot iemand hem open deed.

van Nick Stones za mei 11, 2013 9:43 am

Nick begon zich na twee minuten al te vervelen om alleen in die kamer te zitten en al snel zag hij dat Adam één van zijn spelletjes gepauzeerd had. Moest hij in zijn eigen kamer geweest zijn zou hij waarschijnlijk gewoon hebben getekend op zijn grote tekentafel of wat gitaar hebben gespeeld maar hier wist hij nooit wat te doen behalve wanneer Adam er was. Als Adam er was wist hij altijd wel wat te doen en meestal deed hij gewoon dingen die de jongen zouden opfleuren of doen glimlachen aangezien de jongen veel te negatief was tegen zichzelf en tegen de mensen om hem heen. Met een diepe zucht begon hij te gamen tot er uiteindelijk drie keer aan de deur geklopt werd. Vlug zette hij de game op pauze en opende hij de deur, hopend dat het Kate was en niet Adam aangezien hij liever had dat Kate er al was wanneer Adam toekwam, Adam zou haar dan nooit gewoon wegsturen en hij had meer kans dat zijn plan slaagde. Toen de deur open was merkte hij opgelucht op dat het Kate aan de deur was. “Kom binnen.” Zei hij op een opgewekte toon “Niet letten op de rommel, dit is niet m’n kamer.” Zei hij simpelweg waarna hij opnieuw in één van de poefen ging zitten.

van **Katherine and Matt** za mei 11, 2013 9:23 pm

Kate deed één wenkbrauw omhoog. Ze vond het zo leuk om dat te doen, vooral omdat veel mens het niet konden. Maar was dit niet zijn kamer? Hoe kreeg hij deze dan? Ze liep verder de kamer in en bekeek het. Dit was een typische jongenskamer. Zelfs met een kleine half pipe. Skateboarden was nooit echt ding geweest, aangezien ze het eigenlijk een beetje eng vond. Ze zag dat Nick op een van de poefen ging zitten en dus ging zij maar op de andere zitten. "Niet jouw kamer? Oké, ik dacht dat we naar jouw kamer gingen, maar blijkbaar niet." Dit was een beetje ongemakkelijk. Uit haar tas pakte ze wat papieren met informatie die ze nog had opgezocht. Ze had zelf al wel wat ideeën voor een eigen inbreng, maar ze wist niet of ze vandaag echt hard zouden werken. "Als dit niet jouw kamer is, van wie is hij dan?" vroeg ze nieuwsgierig.

van Nick Stones zo mei 12, 2013 2:26 am

Nick kreeg even een vlaag van jaloezie toen Kate een wenkbrauw omhoog deed. Het was iets dat hij altijd al had willen kunnen maar het was er nooit van gekomen. Op hetzelfde moment dat de jaloezie was opgekomen ging het ook weer weg, het had namelijk geen zin om jaloers te zijn over iets dat iemand gewoon kon. Als je iets niet kon moest je het maar leren of ervoor werken, niet jaloers beginnen doen. Het meisje klonk verward omdat dit niet zijn kamer was maar dat was ook te verwachten aangezien hij had gezegd dat ze naar zijn kamer zouden gaan maar daar had hij gewoon geen zin in. Een kamer was iets persoonlijks en voor hem was het zijn heiligdom. Daar lagen al zijn tekeningen en.. Tja.. Alles.. Daarbij had hij één van die kamers waar je redelijk wat extra voor moest betalen met een groot raam en een prachtig zicht op het meer en de bossen waardoor hij altijd veel inspiratie kreeg en hij tot rust kon komen. Het was niet echt iets dat hij aan de grote klok wou hangen, als mensen wisten dat hij rijk was zouden ze meer aandacht aan hem schenken en uiteindelijk ook gebruik van hem maken. Als ze hem niet mochten als een gewone jongen maar wel als een rijke moest hij die mensen sowieso niet hebben, ze waren het niet waard. Toen het meisje vroeg wiens kamer het dan wel was keek hij haar intens aan voor hij het haar vertelde. Hij wist dat iedereen de roddels over Adam had gehoord en geen één van die roddels waren goed. Het was algemeen bekend dat hij een drugsverslaafde was, daar was geen twijfel over mogelijk wegens de littekens en de blik die hij soms had (en zijn ogen). Verder gingen er nog vreselijk veel roddels over hem rond dat hij mensen in zijn vrije tijd sloeg, dat hij gemeen was, arrogant, dat de enige reden dat hij hier binnen kon komen was doordat hij de leraren had bedreigd ect. Op zich vond je hem bijna altijd alleen en keek hij vijandig (volgens de mensen in elk geval) maar die roddels waren niet waar, hij wist de waarheid wel. De enige reden dat de jongen die roddels stand liet houden, zelfs aanmoedigde, was omdat hij bang was voor menselijk contact en vriendschappen te sluiten, helaas wist niemand behalve hij dit, anders hadden ze zich wel voorgesteld hoe vijandig hij ook deed. Even keek hij naar het meisje om haar reactie te pijlen, als ze hier weg zou willen dan betekende dat dat zijn plan niet zou werken en dan zou hij teleurgesteld zijn. De jongen mocht misschien aan de drugs zitten maar hij had nooit iets verkeerds gedaan dus mensen moesten zich er echt eens over zetten.

van **Katherine and Matt** zo mei 12, 2013 3:09 am

Toen ze de naam Adam Smith hoorde, schrok ze niet echt. Het was niet schrikken, maar eerder verbazing. Adam? En hij liet dat toe. Ze verbaasde zich erover dat Nick bevriend was met Adam, als dat zo was. Kate was niet iemand die de roddels geloofde, maar meestal zat er wel een kern van waarheid in, maar je moest de overdreven dingen weghalen. Nick was een aardig persoon die, volgens Kate, niet echt zou liegen of slechte dingen zou doen. Adam daarentegen gebruikte drugs, wat ze zelf had gezien, en was niet altijd aardig tegen klasgenoten of andere mensen hier op school. Wat ook nog raar was, was dat Adam niet in deze kamer zat, wat ze niet had verwacht. Misschien kwam hij zo binnen en zag hij haar in zijn kamer zitten, terwijl ze nog nooit hadden gepraat of (officieel) ontmoet. Kate hield haar gezicht neutraal en keek Nick weer aan. "Adam? Zijn jullie vrienden?" vroeg ze. Hopelijk zat er geen toon bij, want ze wilde niet veroordelend overkomen. Ze verplaatste zich even in de poef, die even niet comfortabel zat.

van Gesponsorde inhoud

Adam z'n slaapkamer

Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer

Re: Adam z'n slaapkamer