De Gymzaal

Ik liep de gymzaal binnen, er waren geen lessen dus ik had toestemming gekregen om hier nog wat vecht technieken uit te oefenen. Ik keek even om me heen en pakte een mat die rechtop tegen een muur aan zette. Ook pakte ik een paar bokshandschoenen en ging ik tegenover de mat staan. Hard stootte ik een eerste klap tegen de mat aan en klonk er een luide knal. Vervolgens gaf ik een trap die aardig hoog kwam. Het ging echt heel goed met mijn vecht technieken. Ik begon weer met mijn armen te stoten. Recht, links, rechts, recht, links.. en zo door. Ik veegde een pluk haar uit mijn gezicht dat los was gekomen van mijn staart en ging verder.

Rustig duwde Nathan de deur van de gymzaal open en liep er naar binnen. Dit was de eerste keer dat hij de kleine gymzaal zag, dus hij bekeek alles waar hij langskwam. Als hij hier toch nog een jaar zat, kon hij net zo goed alles bekijken en zorgen dat hij wist waar hij heen moest. Een van de docenten die hij tegen was gekomen, had gevraagd of hij wat hier wou ophalen. Nu moest hij het alleen nog zien te vinden. Zuchtend keek hij rond, waar moest hij nou in hemelsnaam halters gaan vinden. Hij wist nog niet eens waar de plee was. En het was niet dat hier nou zo veel mensen waren aan wie hij het kon vragen. Hij liep de zaal binnen en zag een meisje bezig zijn. Hij hoopte dat zij wist waar de halters waren. ''Hey'' riep hij toen hij binnen was. ''Weet jij waar ik 'halters' kan vinden?'' riep hij vragen aan haar.

Ik schrok op van en stem en draaide me direct om. Halters? Waar lagen die ook alweer? Ik begon in de richting van de berging te lopen en keek even achterom voor de jongen. "Ik weet het niet zeker maar ik verwacht dat ze hier liggen." Ik opende een deur en stapte naar binnen terwijl ik hem wenkte. Ik had hem nog nooit gezien, was hij nieuw hier? Opnieuw bekeek ik hem even. "Ben je nieuw hier? Ik heb je nog nooit gezien." Kort trok ik een wenkbrauw op en veegde ik opnieuw een pluk haar uit mijn gezicht terwijl ik het licht aan deed in de berging. "Trouwens, ik ben Isabelle, maar noem me maar Bel, Bells, belle of Isa. Wat je leuk vind." Ik glimlachte even toen ik het zei en keek toen weer de berging in.

Rustig knikte Nathan en liep met het meisje mee naar de kast. Toen ze vroeg of hij nieuw was, knikte hij spijtig. ''Het kan kloppen dat je me nog niet hebt gezien ja.'' zei hij als antwoord op haar vraag en luisterde naar haar naar. Het meisje, Isabelle, leek hem op het eerste gezicht op zich wel aardig, maar je wist natuurlijk pas of iemand aardig was als je hem/haar echt leerde kennen. ''Zo, veel bijnamen'' zei hij nadat ze die allemaal had opgenoemd, en keek haar aan toen ze dingen uit de kast haalde. ''Ik ben Nathan, maar je mag me ook gerust Nate zeggen. De meeste mensen die ik kenden waren gewoon te lui om mijn hele naam uit te spreken.'' zei hij en haalde zijn schouders op. Zo, dus dit waren halters.

Ik overhandigde hem de halters. "Nog nooit halters gezien?" Ik trok een wenkbrauw op en grinnikte terwijl ik het licht weer uitdeed en de kast sloot. "Waar heb je ze eigenlijk voor nodig?" Ik trok het elastiek uit mijn haar, zachtjes viel mijn haar rondom mijn gezicht. Ik leunde even tegen de muur, ik hijgde nog steeds, omdat ik me net even had uitgeleefd bij de mat. Ik haalde kort mijn neus op en deed het elastiek weer in mijn haar. "Nathan is een mooie naam." Merkte ik op. "Zin om zo even mee te trainen? Ik was bezig met vecht technieken."

Rustig pakte Nathan de halters van Isabelle aan, en kijk haar aan. ''Nee, niet echt nee'' zei hij en keek weer naar de halters toe. ''Bedankt in ieder geval'' zei hij en keek haar daarna weer aan toen ze vroeg waar hij ze voor nodig had. ''Een of andere docent, maar ik ben bang dat hij ze nooit krijgt. Als ik naar binnen loop ben ik al verdwaald.'' zei hij en moest even lachend. Toen ze vroeg of hij wou mee trainen, keek hij haar even verward aan. ''Ik heb echt nog geen flauw idee wat ik zou moeten doen'''zei hij en keek haar even aan. Tsja, dat kreeg je er dus van als je stout was en niet kwam opdagen, maar dat boeide hem niet. Hij zou toch nooit van de mensen gaan beschermen.

Ik keek hem aan en pakte de halters van hem aan. "Weetje welke leraar? Ik breng ze wel, of ik loop met je mee. En wat het trainen betreft, ik kan je wel wat bijleren." Ik keek hem aan en grinnikte kort. Hij was niet erg bekent hier, ik had wel medelijden met hem. De academie was niet makkelijk om uit je hoofd te kennen. Er waren namelijk veel verdiepingen en veel gangen. Ik keek hem lachend aan en wachtte op een antwoord. Ik wou hem wel helpen, desnoods, hij leek me er aardig. Er was vast niks mis mee als ik met hem bevriend raakte.

Nadenkend knikte Nathan en keek Isabelle aan. ''Ja, ene Meneer Walker ofzo'' zei hij en schudde zijn hoofd. ''Is goed'' zei hij daarna op beide vragen. Hij vond het eigenlijk wel fijn dat er een aardig persoon was. De rest van de school, tsja.

Ik zette ze op een van de kasten neer en keek hem toen weer aan. "Kom, dan leer ik je wat technieken." Ik trok hem mee aan zijn arm en overhandigde hem wat bokshandschoenen. "Trek ze aan." Ik wachtte even totdat hij ze aangetrokken had. "Ga nu stevig staan, voeten een stukje van mekaar af en je gewicht verdeeld over je gehele lichaam."

Rustig volgde Nathan Isabelle en ging staan zoals zij voordeed. ''Ik ben best slecht hoor'' zei hij en keek haar aan. Natuurlijk had hij wel getraind, en ook gewoon in zijn dagelijks leven voor al dit. Maar waarschijnlijk waren hun veel beter. Hij had wel een uitstekende conditie, omdat hij aan free runnen deed, maar vechtsport wist hij niet zeker of hem dat zou lukken. Misschien zou hij al haar aanvallen kunnen afweren en dan kunnen wachten totdat ze moe werd?

Ik keek hem aan. "Leef je uit, laat zien wat je kan en ik ontwijk. Af en toe probeer ik iets terug." Ik ging beter staan wen wachtte totdat hij uithaalde en keek hem aan. Ik haalde een hand door mijn haar dat ik snel beter vastbond en keek hem toen weer aan. "Doe het." Ik knipoogde en wachtte af, ik was goed, en dat wist ik.