Openplek in het bos

Ik keek haar aan en grijnsde lichtelijk. "Ik weet niet of je hem kent, hij ik niet koninklijk.. Matt Gaterson. Ken je hem?" Ik wou Matt erg graag beschermen. hij was mijn beste vriend, en misschien had ik diep van binnen wel gevoelens voor hem die ik niet wou uitten en ze ook niet toe wou geven. Ik glimlachte nar Kate, hopelijk kende ze hem. Ik haalde een hand door mijn haar. Ik keek even naar voren en toen weer opzei. "Ken je hem?" Vroeg ik opnieuw.

Kate dacht even na. Matt Gaterson, Matt Gaterson. Ze zat niet vaak bij hem in de klas, maar ze wist wel hoe hij eruit zag en wie hij ongeveer was. Nee, niet koninklijk. "Matt? Ik ken hem van gezicht en naam, maar ik heb niet vaak tegen hem gesproken. Gewoon nooit echt tegen gekomen. Is hij speciaal voor jouw, als in liefde?" vroeg ze met een grijnzend gezicht. Ze verwachtte het wel.

Ik keek haar weer aan en grijnsde kort waarna ik mijn schouders ophaalde. Diep vanbinnen, ja, ik voelde wat voor hem, maar ik was te eigenwijs het toe te geven. "Hij is een goede vriend en ik zou hem met mijn leven beschermen." Antwoordde ik uiteindelijk. Ik vertelde mensen niet veel over mijn gevoelens, vooral niet mensen die ik net kende. Maar bij Kate was het anders, ik voelde een klik met haar. Ik grinnikte kort bij de gedachte aan Matt.

Kate ging liggen op het gras, aangezien dat iets comfortabeler was. Wat raar dat ze Matt niet kende, want zo te horen was hij heel aardig. Ze had deze week al heel veel mensen ontmoet die ze nog nooit eerder had gezien in de zeven à acht jaar dat ze hier op school zat. Waarschijnlijk zat ze te veel in haar eigen vriendengroep. "Als ik zo'n goede vriend had, zou ik dat ook doen, maar ik heb niet iemand die ik zoveel vertrouw." Kate was nogal een moeilijk persoon in vertrouwen. Je moest echt door een paar muren heen om echt bij haar te komen.

Ik volgde het voorbeeld van Kate en zakte naast haar neer in het gras en knikte vervolgens. "Ja.. ja Matt is een van de weinige personen die ik vertrouw. Ik heb hem laatst ontmoet. Ik botste tegen hem aan in de gang en we vielen beiden op de grond." Ik grinnikte even bij de gedachte en zag het weer voor me. Hoe ik bovenop Matt belandde en al mijn papieren die ik vast had uit mijn handen vlogen, het zag er erg grappig uit. Ik speelde kort met een pluk haar en keek opzei.

Kate grinnikte even. "Het lijkt bijna op zo'n scene uit een film: een meisje loopt tegen een jongen op en alles valt uit haar hand. Dan helpt de jongen haar opruimen en stellen ze zich aan elkaar voor. Dan worden ze vrienden, goede vrienden en dan een stelletje. Dat zou leuk zijn. Maar het is zeker fijn om een vertrouwenspersoon te hebben in je leven." Ze plukte wat aan het gras, wat sinds een paar dagen een tik was geworden.

Ik keek haar aan. "Ja.. daar heb je wel gelijk in haha. Maar we krijgen geen relatie.. verwacht ik tenminste. Er zijn genoeg andere meiden." Ik zuchtte en plukte net zoals Kate aan het gras onder me. "Verslavend hé? Aan het gras zitten." Ik grijnsde en gooide een beetje haar richting op. Ik verwachtte niet dat Matt en ik iets zouden krijgen, Matt leek niet erg geïnteresseerd

Nu Isabelle het zei hield ze op met aan het gras plukken. "Haha zeker verslavend." Ze wilde eigenlijk een zonnebril opzetten, maar die was ze natuurlijk weer vergeten. "Waarom niet?" Oh, dit klonk een beetje opdringerig, bedacht ze nadat ze het had gezegd. "Je hoeft het niet te vertellen, als je dat niet wilt," zei ze er snel achteraan.

Ik grinnikte. "Ik heb niet echt het gevoel dat hij ooit wat in me gaat zien." Ik keek haar weer aan en glimlachte. Ik stak mijn tong uit. "Zijn er voor jou nog jongens?" Ik trok een wenkbrauw op en haalde en hand door mijn haar omdat het erg vervelend voelde en speelde verder met het gras, omdat het leuk was. Kort gaapte ik en ging ik beter in het gras liggen.

Kate lachte even hardop. Jongens, voor haar? Nog niet. "De zogenaamde ware is bij mij nog niet in beeld. Er zijn wel een paar jongens, zoals Nick en Akira, die ik aardig vind." Ze zuchtte even. Ze wilde graag een ware hebben voor een jaar, tot haar examens. "Maar als je denkt dat Matt jou niet ziet zitten ga ik mijn poging wagen!" zei Kate en knipoogde snel.

Ik keek haar aan en knikte, Akiria en Nick.. ik kende ze vaag. "Matt is mine." Ik grijnsde even en ging iets beter in het gras liggen. "Ik wil me ook graag focussen op de hoedertraining, als ik dan toch Matt zijn hoeder word, wil ik hem met alle macht kunnen beschermen en niet falen." Ik keek haar weer aan en glimlachte kort. Ik mocht gewoon niet falen, ik moest het goed doen.

Kate lachte even. Toen realiseerde ze zich iets. Doordat Isabelle zei dat ze niet wilde falen ging er iets door Kate heen. Een hoeder zijn/haar grootste valkuil was de angst om te falen. En als je dan echt faalde, kostte het een leven van een Moroi. Maar het was wel dat falen een van de normaalste dingen was, want het stond tegenover slagen. "Daar heb je gelijk in. Een goede hoeder faalt niet." Deze zin was in haar hoofd gestapt sinds ze 5 was en sinds die leeftijd was ze bezig geweest met trainen. Kate wilde een goede hoeder worden en niet falen.

Ik glimlachte toen ze het zei. "En dat is nou precies waarom ik erg hard train. Ik train me de longen uit mijn lijf maar ik doe het allemaal om een goede hoeder te worden. Sommige Dhampiers zien het niet in dat ze nu goed moeten trainen om er later profijt van te hebben." Ik likte even over mijn lippen heen omdat ze aardig droog waren. Zachtjes pakte ik een blonde pluk haar mee en begon ermee te spelen.

Isabelle nam haar de woorden uit haar mond. Zo te zien had Isabelle, net als Kate, de normen en waarden erin gestampt gekregen. Dit wist ze natuurlijk niet zeker, ze ging er alleen vanuit. Dit soort gesprekken waren standaard als je nieuwe mensen leerde kennen, omdat iedereen wel over het hoederschap begon. Door een kleine windvlaag kwam veel van haar haar in haar gezicht. Ze probeerde tevergeefs het haar uit haar gezicht te blazen en ze schoot in de lach.

Ik keek opzei toen ze begon te lachen, automatisch schoot in ook in de lach. Ze had een aanstekelijke lach. "Wat gebeurde er?" Vroeg ik na een tijdje. Ik keek haar aan en begon wat aan mijn nagels te trekken. Ze waren aardig lang, tijd voor een knip beurt dus. Ik haalde zelf ook wat plukken haar uit mijn gezicht en stopte ze achter mijn oor.