Hoek in de Bieb

Met een boek in haar hand zat ze in de niet zo comfortabele stoel. In het midden van de bieb waren er wel comfortabele stoelen, maar hier werd ze meestal niet gestoord. Kate zat hier al een uur en wilde eigenlijk wel gezelschap, maar was te lui om op te staan. Zuchtend sloeg ze de bladzijde om. Dit boek moest ze voor Nederlands lezen, maar het was nog niet zo'n heel slecht boek. Snel keek ze naar de tijd. Over een half uur zou ze stoppen.

Zuchtend duwde Nathan de deur open en liep de zaal van de bibliotheek binnen. Omdat hij zoveel had gemist, moest hij maar eens beginnen met wat inhalen. Verveeld keek hij door de boeken heen, op zoek naar een boek die hij zou kunnen lezen, die in ieder geval wel een beetje interessant was. Hij pakte een boek van de schap en keek rond. Er was niet echt iemand in de bibliotheek, en aan de dichtstbijzijnde tafel zat al een meisje. Rustig liep Nathan naar het tafeltje toe. ''Mag ik erbij zitten?'' vroeg hij vriendelijk en keek het meisje aan. Hij had echt geen zin om alleen te zitten, en verder te lopen dan dat hij eigenlijk hoefde.

Het was alsof God haar vraag had beantwoord. Dit gebeurde de laatste tijd best wel vaak, wat best eng was. Ze knikte naar de jongen zodat hij kon gaan zitten. Ze kon even niet op zijn naam konen, wat haar best wel frustreerde. Ook wilde ze de jongen niet aanspreken, aangezien hij waarschijnlijk zat te lezen. Waarschijnlijk, want ze wilde niet naar hem gaan staren of gemerkt over haar boek kijken. Ze sloeg de bladzijde om, ookal had ze niets van de vorige bladzijde gelezen.